Czerwone pesto improwizowane

Uwielbiam włoską kuchnię między innymi za to, że czasem przygotowanie obiadu trwa tyle co ugotowanie makaronu. Warto mieć w lodówce sosy, które odpowiednio przechowywane wytrzymują nawet kilka tygodni i w razie potrzeby wyciągnąć słoik, zamieszać, zetrzeć parmezan i gotowe. 

Wszyscy zapewne znają pesto alla genovese - u nas to jedno z ulubionych dań Mikołaja, ja jednak wolę pesto czerwone na bazie suszonych pomidorów. Przepisów na jego wykonanie będzie pewnie tyle ilu kucharzy i każdy ma swój wypróbowany sposób. Ja mój wlasny ostatnio zmodyfikowałam, a natchnęło mnie do tego Ziarenkowo, które podesłało mi kilka paczuszek z różnymi aromatycznymi mieszankami ziaren. 

Potrzebne są: 

słoik suszonych pomidorów w oliwie (moje były swojskie, zrobione przez mamę znajomego z Puglii)

ząbek czosnku

pół szklanki startego parmezanu

pół szklanki mieszanych ziaren (u mnie był to: słoneczik, dynia, konopia) 

oliwa

Wkładamy wszystko do miseczki/ blendera i miksujemy. Dolewamy oliwę z pomidorów + świeżą jeśli trzeba. Tak przygotowane pesto mieszamy z ugotowanym al dente makaronem u mnie zwykle są to spaghettini, posypujemy parmezanem i gotowe. Takie pesto można wykorzystać też do mięs czy grzanek. Pamiętajcie, żeby przechowywać zawsze pokryte oliwą, w ten sposób nie zapleśnieje i awaryjny obiad będzie zawsze pod ręką.

Podziekowania serdeczne dla Ziarenkowa, wkrótce wypróbuję inne mieszanki. 

Słówko na dziś to: SUSZONY - po włosku SECCO (wym. sekko)