Paprykowa zupa - krem

Papryka w naszym domu jest zawsze, chłopcy jedzą ją na potęgę, we wszystkich możliwych wersjach.  

- Co dziś zjemy? - zapytali w sobotę, rozpieszczeni i przekonani, że kiedy czasu jest więcej, zjedzą niebanalnie, bo matka znów będzie eksperymentować.

- Paprykowa zupa. Pasuje?

- Mmmmm - zamlaskali, nim jeszcze w garnku cokolwiek zapyrkotało. 

Zupa jest prosta i szybka, to co zabrało mi najwięcej czasu to obieranie papryki! Ale ... było warto. Chłopcy na drugi dzień dopominali się o powtórkę. Całe szczęście, że wcześniej zjedliśmy wszystkie papryki, a warzywniak w niedzielę jest zamknięty!

Potrzeba:

4 czerwone papryki

kilka listków bazylii, 

1 młoda cebulka ( ja dodalam szalotkę) 

1 łodyga selera naciowego

jogurt naturalny,

sól, pieprz, oliwa

około pół litra warzywnego bulionu

boczek wędzony - kilka plasterków

Paprykę oczyścić z nasion, obrać i pokroić w średnie kawałki. Posiekać cebulkę i łodygę selera, a następnie podsmażyć na oliwie. Dodać paprykę i dalej podsmażać przez około 5 min. Zalać bulionem i gotować pod przykryciem jeszcze 20 minut. Po tym czasie doprawić solą, pieprzem i zmiksować, tak by powstał aksamitny krem. Podawać udekorowane łyżką naturalnego jogurtu, listkami bazylii i boczkiem pokrojonym w paseczki obrumienionym uprzednio na suchej patelni. 

Zrób mi zdjęcie z zupą!

Mi też! - no to robię - zdjęcia z zupą, świat oszalał:) 

FRULLARE to znaczy ZMIKSOWAĆ