Makaron z bakłażanem i pomidorkami

Maj prawie dobiegł do mety. Taki maj to nie maj. Maj w tym roku byle jaki. Maj zapłakany, załzawiony jakby zaraził się smutkiem od listopada. Tyle tylko, że krajobraz piękniejszy, zielony, nasycony i smaków tyle i warzyw i owoców, że aż się prosi w kuchni cuda wyczyniać. Chociaż czasu brak te ostatnie dni mam zamiar wypełnić przepisami, żeby tak pusto tu nie było w tym maju nie maju. 

Jeszcze jeden dzień dramatycznej aury i zaraz ma być lato. A tymczasem ja zapraszam Was na makaron z bakłażanem i pomidorkami. Tak dobry, że zaraz po obiedzie pobiegłam do ogrodniczego po sadzonki bakłażanów, bo z takim przepisem muszę absolutnie mieć swoje własne melanzane w ogródku przy świętej Barbarze.

Potrzebne są:

1 średni bakłażan

spora garść słodkich pomidorków (ciliegino, datterino ecc...) 

1 młoda cebulka 

kilka listków bazylii

krotki makaron

sól, oliwa, świeżo zmielony pieprz

parmezan tarty do podania

Pół godziny wcześniej bakłażana pokroić w drobną kosteczkę, przełożyć do durszlaka, posypać solą, wymieszać i przycisnąć czymś ciężkim. Zostawić tak na pół godziny. 

Po tym czasie. Rozgrzać na patelni oliwę i podsmażyć na niej cebulkę (u mnie razem ze szczypiorem), nie bardzo - tylko tyle by zmiękła. Następnie dodać bakłażany (ewentualnie otrzepać wcześniej z nadmiaru soli). Podsmażać razem na średnim ogniu. W tym czasie wstawić wodę na makaron.

Do bakłażanów dodać pokrojone w plasterki lub ćwiartki pomidorki i dalej podsmażać, podlewając wodą z makaronu, gdyby sos był za suchy. Tuż przed końcem gotowania dodać porwane listki bazylii. 

Proste, dosyć szybkie, zdrowe i przede wszystkim sprawi, że jeśli ktoś jeszcze bakłażanów nie pokochał, to po tym przepisie zakocha się w nich na pewno! Smacznego! 

Ps. Przed podaniem posypujemy oczywiście parmezanem. 

Rada odnośnie makaronu - najlepiej pasuje krótki makaron, ale myślę, że sprawdzi się też długi makaron jajeczny np. tagliatelle. 

W KOSTECZKĘ to znaczy A CUBETTI